Nu en dan maak ik graag wat reclame voor de vegan way. Ik eet al een aantal jaar vegetarisch en hoe langer hoe meer vegan. Inmiddels ben ik het gewoon en zie ik vooral voordelen. Voor het milieu en de dieren - waar het me aanvankelijk om te doen was - én voor mezelf. Vroeger, toen ik nog vlees en vis at, werd ik soms overvallen door een enorme honger. Dan kwam ik thuis en gooide om het even wat naar binnen, zolang het maar snel kon. Een koekje, een mandarijntje, een augurk, een stukje kaas, je kent het wel. Die reuzenhonger had ook wel iets leuks, iets weghappen terwijl je scheel ziet van de honger is een genoegen op zich. Maar stilletjes was ik toch niet echt blij met die suiker- en vetbingo. Ook had ik weleens momenten dat ik me slap voelde en geen stap meer kon zetten zonder voedsel. Of niet erg aangenaam voor de mensen in mijn buurt: ik werd hangry - hungry en angry - kwaad bij gebrek aan iets lekkers om mijn tanden in te zetten.
En weet je wat? Dat heb ik nu niet meer. Al die variaties op het thema honger zijn ongemerkt verdwenen, als sneeuw voor de zon. Ik hield er eens een praatje over met onze, eveneens vegetarische apotheker. En die zei dat het aan een evenwichtiger bloedsuikerspiegel ligt, met minder pieken en dalen, met dank aan die vegan eetgewoontes. Niet dat het van de ene op de andere dag een feit was. Ik had het zelf niet eens door, tot iemand vroeg of ik met enkel plantaardig voedsel dan niet méér honger had. Nop. Natuurlijk heb ik soms honger, maar ik hoef niet als een gek door de koelkast te scheuren. Ik moet niet meer in een zak chips klauwen alsof mijn leven ervan af hangt. Ik kan gewoon wachten tot er iets deftigs op tafel staat. Hoera.
Steeds meer mensen doen mee. De verkoop van vlees loop terug en je hoeft steeds minder te luisteren naar kwijlende verslagen over biefstukken en gehakt. Dat vind ik wel fijn. Voor mij is vegan eten een vreedzame, persoonlijke keuze tegen geweld op dieren. Die naast minder leed en minder honger ook nog een andere, gunstige bijwerking heeft. Het schrappen van melk en kaas leverde me op termijn namelijk ook een rustiger huid op. Over het effect van zuivel op je huid lopen de meningen uiteen, en het werkt vast bij iedereen anders. Maar voor mij werkte het vermijden van melk - en alles waarin melk zit, zoals koekjes en taart - uitstekend. Al moet je wel een beetje geduld hebben. In het begin hoopte ik op een snel resultaat. Dat bleef uit, maar niet na verloop van tijd. En dan heb ik het niet over dagen en weken, maar over maanden en jaren. Tijd, tijd, tijd en een beetje toewijding, maar dan - wanneer je het haast vergeten bent - volgt het resultaat. Toch schoon.
Mooie linnen kimono, niet? Je vindt hem hier x Els
Reactie plaatsen
Reacties