Een tijdje geleden, in volle lockdown, stond ik als enige voor een verlaten rood licht. Een vrouw die overstak zag er fantastisch uit. Ze droeg een prachtig jasje, zwart als inkt, dat als een feest rond haar lichaam viel. Het jasje had een kraag van doorschijnende zijde, in een kleur die wonderlijk paste bij mevrouws sneeuwwitte haar. Make-up, schoenen, alles zag er cool uit. En dat op een godvergeten dag, alles op slot, uitsluitend lege straten. Die mevrouw wist dat je geen gelegenheid nodig hebt om je mooiste jasje uit de kast te halen. Geen dress to the occasion, maar gewoon dress.
Dat doe ik zelf... net ietsje anders. Ik draag graag wat ik mooi vind, maar ik vraag me nooit af of het past bij de rest. Het idee dat dingen bij elkaar moeten passen heb ik losgelaten, heel makkelijk. Ik neem elke dag dezelfde handtas mee, ik kan moeilijk voorbij aan mijn favoriete jas, en ergens lijkt het me hemels om dag en nacht hetzelfde te kunnen dragen. Sinds de invoering van het mondmasker is mijn voorraadje make-up versteend. Het mondmasker, waarvan ik steeds knarsende kaakgewichten krijg, voegt niets toe qua stijl. Integendeel. Het neemt enkel weg. Je bent er nog, maar je bent incognito.
Toen ik onlangs uit een winkel kwam, passeerde ik in de deur een man die heel blij was me te zien. 'Lilly,' schreeuwde hij, stralend. Het klonk alsof hij jarenlang aan het front had gezeten, met een foto van die Lilly in zijn zak. Een paar tellen lang was hij een en al zonneschijn, toen sloeg de twijfel toe. Als een hamer. Hij was erg van slag door zijn vergissing. Bleef zich maar excuseren. Het speet me voor hem dat ik Lilly niet was.
Gezichten, echt waar, ik begin ze te missen.
Ik zou ook wel willen weten wie die Lilly was, dat iemand zo blij was haar te zien.
Anyways.
Kleren zijn vrijheid, en zelfs geluk. Je kunt ermee tonen dat je artistieker, relaxter, milieubewuster, minder conventioneel bent, of net het omgekeerde, de keuze is helemaal aan jou. Vorige week zat ik gekluisterd aan Crossbones, een piratenserie met John Malkovich als hoofdpiraat. A man's gotta dress to the occasion, zei hij toen hij op het punt stond een vloot te kelderen. Dat bedoel ik dus. Met kleren kan je je eigen momentum creëren. Je kunt je beste jasje dragen om 500 gram linguine en een citroen te halen. Je kunt naar een saai feest in je pyjama. Je kunt alles uit de kast halen om de vijand te gaan verslaan. En dat alles kan je communiceren middels een paar lapjes textiel. Maar te moeten dragen wat van je wordt verwacht op bepaalde gelegenheden? Pfft, dat is zo beperkend, wie heeft dat beslist? Niks daarvan, de gelegenheid creëer je zelf.
En zo... heb ik dus onze Lovers in de night kimono bedacht, een kledingstuk dat je altijd en overal kan dragen. 's Nachts, wanneer je de eerste supermaan van 2021 wil bekijken, buiten wanneer het nog te fris is om je jas thuis te laten, op een jeans, naar het werk, tijdens het shoppen, naar een feest. Lovers in the night verwijst ook naar de combinatie met onze La Belle Pirate broek in hetzelfde, schandalig heerlijke katoengaas. Dat eens je ermee begint, onmogelijk nog weg te dromen is uit je garderobe. We hebben ze elk in navy en zwart. Ademend, flatterend, en perfect passend bij je creatieve zelf.
Liefs,
Els
Reactie plaatsen
Reacties